اسمش را میگذاریم نکبت تو بخوان عشق

باز قسمت خوب این ماجرای همیشگی این است
که من میروم...
تا یک تویی این وسط بیشتر از اینها خودش را
به گه نکشد

روزگار غریبی ست نازنین[]