مردم کشورم
خسته اند...
مردم کشورم
می‌دوند، می‌دوند، می‌دوند
اما باز لنگ می‌زنند جایی.
مردم کشورم
غمگینند
غمگین آزادی، غمگین آرزوهایشان
رویاهایی که می‌دانند
رویا می‌ماند.
مردم کشورم شادنند
گاهی
از خنده‌ای، روزی...
بارانی
که آن هم دیگر نیست.
حتی ابرهای آسمانش هم دیگر کوک نیستند.
مردم کشورم
....
راستی اینجا ایران است. ایرانِ ویران....
