تشویش

خسته می‌شوم
دلم را خوش کرده بودم به سایه‌ تنت
تکیه‌گاه شانه‌ات
هذیون بودی
یا کابوس؟
شایدهم
مثل همه خواب‌های پریشان
من خنده‌ را روی لبانت خواب می‌دیدم
نداشت، چون خواب بود []